Tworzenie władzy kaznodziejskiej

Socjolingwistka Frances Lee Smith przeprowadziła szczególnie interesujące badania nad sposobami posługiwania się językiem przez kobiety i mężczyzn w celu stworzenia postawy autorytatywnej. Smith interesowało, w jaki sposób kobiety i mężczyźni zachowują się w roli kaznodziei wygłaszającego kazanie. Porównała kazania szkoleniowe wygłaszane przez studentów seminarium baptystów. Podczas kazania kaznodzieja musi zbudować swój autorytet za pomocą słów. Smith szczególnie interesowało, w jaki sposób będą to robić kobiety, ponieważ dopiero od niedawna zaczęły brać udział w zajęciach z kaznodziejstwa. Ich historia odzwierciedla zmieniające się postawy oraz oczekiwania społeczeństwa. Przed rokiem 1970 studentki seminarium nie mogły uczyć się kaznodziejstwa. W latach siedemdziesiątych uczestniczenie w tych zajęciach było dla kobiet fakultatywne. W roku 1980 wszyscy studenci obu płci chcący otrzymać stopień magistra teologii musieli zaliczyć zajęcia z kaznodziejstwa. Smith zdała sobie sprawę, że przed studentkami stało prawdziwe wyzwanie, ponieważ same podręczniki utożsamiają dobre kazanie ze stylem męskim, co oddaje epigramat, którym Smith opatrzyła swoją rozprawę: „Jednak pastor znajdujący posłuch u innych używa języka dźwięczącego realizmem. Nigdy nie jest on niejasny, ulotny czy zniewieściały. Taki pastor potrafi gwałtownie przebudzić ludzkie sumienia. Mówi on jak mężczyzna!”.