Opis Case przedstawia dość sympatyczną osobę

Tym bardziej zaskakująca jest informacja, że kobieta ta była powszechnie nielubiana i wywoływała swoim zachowaniem otwarcie wrogie komentarze ze strony osób opisywanych przez Case jako „męskich członków grupy posługujących się mową prototypowo męską”. Oto niektóre uwagi na temat owej kobiety: Co, udajesz jednego z tych facetów? Jesteś kobietą, która przejmuje rolę mężczyzny. Odgrywasz w grupie rolę mężczyzny. Chodzi tu o współzawodnictwo. Kastrująca suka. Mężczyźni, których styl wypowiedzi łączył w sobie cechy męskie i żeńskie (wśród nich znajdował się mężczyzna określony przez Case jako jeden z najbardziej wpływowych członków grup), najwyraźniej nie wywoływali takiej niechęci jak owa kobieta, nie byli też jednak zadowoleni z reakcji, z jakimi się spotykali. Pewien mężczyzna, którego mówienie Case nazwała „zrównoważonym”, pod względem wywieranego na innych wpływu znalazł się pośrodku skali, lecz był najmniej wpływowy spośród mężczyzn. Inny mężczyzna, w którego mowie pojawiały się według Case cechy skrajnie męskie i żeńskie, był odpowiedzialny za 75 procent przekleństw i jedną trzecią przypadków przerywania innym, lecz miał też najwyższy współczynnik rozwijania wypowiedzi innych osób. Częstotliwość posługiwania się przybliżeniami oraz określnikami była u niego najwyższa wśród mężczyzn, podobnie jak jego skłonność do używania zaimka, ja” oraz „chęć przyjmowania za dowód osobistego doświadczenia, co robią często kobiety”. Jednak ten mężczyzna też nie był zadowolony z reakcji grupy: Czuję się, jakbym się znalazł w pułapce. Nie mogę być w tej grupie sobą. Czuję się zablokowany. Nie mogę być tym, kim jestem… Czuję się cholernie niezręcznie. Badania te sugerują, że mężczyźni i kobiety nie spełniający oczekiwań związanych z ich płcią mogą być nie łubiani.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *