Czego należy unikać, całując się w miejscu publicznym?

Nie przesadzajcie, żeby nie wprowadzić w zakłopotanie innych. Nie róbcie awantur. Nie bawcie się w konferansjera. Nie przepraszajcie. Dlaczego mielibyście to robić? Prawie wszyscy przy tej czy innej okazji całowali się kiedyś w miejscu publicznym. Nie wykrzywiajcie się i nie róbcie min do przechodniów, kiedy skończycie się całować. Jeśli gapią się na was, po prostu ich zignorujcie. Może podpatrują was tylko dlatego, że sami chcą nauczyć się całować w miejscach publicznych. C%y całowaliście się kiedyś w miejscach publicznych? KOBIETY: „Nie wstydzę się okazywać publicznie swoich uczuć. Zabawne jest wywołane tym zaskoczenie. Czasami mam wrażenie, jakbym się popisywała — raz czuję się wniebowzięta, innym razem się wstydzę. Obserwuję pilnie reakcję mego męża”.
„Tak, całuję się publicznie. Mój chłopak przyszedł kiedyś po mnie do pracy. Podbiegł i zaczął mnie całować. Dałam mu krótkiego buziaka, ale on chciał czegoś więcej. Dałam mu do zrozumienia, że nie mam ochoty. W pokoju był mój szef. Otoczenie było bardzo swojskie, mimo to czułam się skrępowana. W miejscach publicznych preferuję na ogół krótkie pocałunki, chociaż w fantazjach często całuję się bardzo namiętnie na oczach wielu ludzi. Gorący pocałunek jest dla mnie rzeczą bardzo intymną. Całuję się tak w samochodzie albo wówczas, gdy jestem pewna, że nikt tego nie widzi”. „Zanim wyemigrowałam do Stanów Zjednoczonych z Francji, całowałam się publicznie na prywatkach i czułam się wspaniale”. „Wolę dyskretne, krótkie pocałunki”. „Niezbyt często, ponieważ świadomość przebywania w miejscu publicznym, ogranicza możliwości podczas pocałunku”. „Pewien mężczyzna objął mnie kiedyś po długim wieczorze w restauracji (siedzieliśmy, delektując się winem i czując, jak rośnie między nami napięcie) i namiętnie pocałował. Wstydziłam się i byłam jednocześnie bardzo podniecona. Podniecające było to, że zaślepiony żądzą, zupełnie nie zwracał uwagi na otoczenie”.