Nie istnieją negatywne stereotypy mężczyzny u władzy

Jeśli jakiś mężczyzna ma cechę charakterystyczną zauważalną w naszej kulturze, to inni mogą określać go (czasem niesprawiedliwie)^ posługując się danym stereotypem. Na przykład jeśli jest niski i apodyktyczny, może być nazywany „małym Napoleonem” kolejne porównanie wojskowe. Jednak samo bycie mężczyzną u władzy nie wywołuje żadnych skojarzeń, podczas gdy samo bycie kobietą u władzy  może przywoływać innym na myśl stereotypowe obrazy kobiet, a szczególnie obraz matki. Pozostaje nie rozwiązana zagadka: dlaczego wiele czynnych zawodowo kobiet uważa, że porównywanie ich do matek jest uwłaczające? Jedną z przyczyn może być to, że matki są kojarzone z domem, a kobiety pracujące usiłują uciec od starego założenia, że właściwym dla nich miejscem jest dom. Inną przyczyną może być to, że sposób, w jaki wiele matek z amerykańskiej klasy średniej zwraca się do dzieci, sprzyja tworzeniu obrazu matki jako osoby pozbawionej władzy.