Zdobywanie władzy

Nawet w organizacjach, w których hierarchia jest wyraźnie rozrysowana na wykresie, prawdziwą władzę trzeba zdobywać z dnia na dzień, w każdej chwili. To, czy osoby będące u władzy cieszą się zaufaniem i szacunkiem, czy też są postrzegane jako przeszkody, które należy pokonać lub obejść, zależy od tego, w jaki sposób zdobywają dla siebie władzę czy inni je wspierają lub im przeszkadzają co może stanowić reakcję na ich własne zachowanie. Trudno utrzymać równowagę, jeśli platformą, na której usiłuje się stać, potrząsają inni. Osoby znajdujące się u władzy są oceniane na podstawie sposobu, w jaki jej używają. Stawia to szczególne wyzwanie przed kobietami, które mają mówić w taki, a nie inny sposób, co się kłóci z obrazem władzy. Kobiety mają łagodzić swoje opinie, szukać rady u innych, „grzecznie” wymagać. Jeśli kobieta mówi w ten sposób, to jest postrzegana jako ktoś pozbawiony władzy. Jeśli jednak mówi z pewnością siebie, zamiast ogólnikowego wyrażania opinii stanowczo stwierdza fakty, przerywa innym, mówi długo, a ponadto agresywnie lub deklamatorsko, to nie będzie łubiana. Język angielski ma wiele określeń na takie niekobiece kobiety, ciskane w twarz licznym paniom znajdującym się u władzy, np. Jeane Kirk- patrick, Geraldine Ferraro i Margaret Thatcher, oraz niezliczonym kobietom pracującym w biurach i fabrykach w całym kraju. Bliższa analiza sposobu, w jaki kobiety stojące u władzy posługują się językiem, wykonując swe zadania oraz tego, jak reagują na to inni rzuca światło na nasze wyobrażenia o kobietach oraz na nasze pojmowanie władzy.