Pamiętajmy o rytuale

Podobnie jak radośnie idziemy na spacer, nie myśląc, którą stopę postawić najpierw (chyba że na naszej drodze napotykamy kałużę), po prostu otwieramy usta mówimy to, co wydaje się najbardziej oczywiste w danej sytuacji. Innymi słowy, zwykła rozmowa ma charakter rytualny, a rytuały konwersacyjne typowe dla kobiet i mężczyzn, chociaż oczywiście mają ze sobą wiele wspólnego (inaczej nie moglibyśmy ze sobą rozmawiać), mogą się także od siebie różnić. Nawet niewielkie różnice mogą jednak prowadzić do olbrzymich nieporozumień. W sytuacji, w której jedna osoba ocenia drugą, trzymając jednocześnie w ręku klucze do drzwi, przez które ta druga osoba chce przejść, konsekwencje różnic w stylach mogą być rzeczywiście straszne. Jeśli coraz więcej osób zrozumie funkcjonowanie stylu konwersacyjnego, potrafi także dostosowywać do niego swój własny sposób mówienia, a tym samym zyska szansę zrozumienia, co rozmówcy mają na myśli. Jednocześnie jednak im więcej ludzi zrozumie, co to jest styl konwersacyjny, tym mniej konieczne będzie dla innych dostosowywanie swoich stylów. Jeśli przełożeni nauczą się dostrzegać wyjątkowe zasługi pracowników bez względu na ich styl, to ludzie nie będą musieli uczyć się demonstrowania swoich talentów. W tym szczęśliwym dniu szklany sufit stanie się lustrem, przez które będzie mogło przejść wiele Alicji.