To nie jest poważny błąd

Marge powiedziała sekretarce wprost, że popełniła błąd, ale natychmiast złagodziła krytykę, podając możliwą przyczynę błędu oraz śmiejąc się, by pokazać, że nie jest to poważny błąd i nie ma go sekretarce za złe. Marge mówiła w sposób umożliwiający sekretarce zachowanie twarzy. Choć mogłoby się wydawać, że twarz zachowuje się głównie dla siebie, udaje się to najlepiej, jeśli robią to dwie osoby, co często występuje w rytualnych rozmowach typowych dla kobiet. Podkreśla to wagę tego, jak mówią do nas inni, a nie jak się mówi samemu. Korzystając nadal z terminologii Goffmana, stwierdzam, że „postawa” zachowanie w sposób wykazujący, że się ma pożądane cechy musi być zrównoważona przez „uległość”: zachowanie innych ludzi potwierdzające, że te cechy się posiada. Jeśli chodzi o „twarz” (kolejne pojęcie szeroko opisywane przez Goffmana), mówimy w sposób prezentujący światu pewną twarz, lecz świat też musi coś zrobić, by ten obraz podtrzymać. Nie można samemu „utrzymać” twarzy, jeśli inni nie chcą w nas widzieć osoby zasługującej na władzę.