Odmiany pocałunku eskimoskiego

Antropolodzy odnotowali wiele odmian podstawowej formy pocałunku eskimoskiego. Darwin opisuje pocałunek malajski, w którym osoba inicjująca pocałunek wysuwa do przodu nos i dotyka nim pod kątem prostym nosa partnera (partnerki), pocierając go; cały pocałunek trwa nie dłużej niż uścisk dłoni. Cook opisuje odmianę z wysp południowych, polegającą na energicznym wzajemnym pocieraniu się czubkami nosów. Inni badacze odnotowują odmianę australijską, w której kochankowie pocierają się jedynie twarzami. W wielu plemionach partnerzy przyciskają po prostu usta i nos do policzków i wdychają powietrze. Pocałunek eskimoski a pocałunek w nos Nie zapominajcie, że pocałunek eskimoski różni się Sposobem wykonania od pocałunku w nos (patrz strona 45). Podczas tego pierwszego pocieracie się po prostu nosami, nie całując nosa kochanka wargami, co występuje podczas pocałunku w nos. W pocałunku eskimoskim używa się ust tylko do całowania powietrza obok policzka partnera. Natomiast podczas pocałunku w nos wargi są w bezustannym ruchu, całując całą długość nosa partnera. Widać z tego jasno, że pocałunek eskimoski i pocałunek w nos mogą następować bezpośrednio po sobie. Po pocałowaniu partnera (partnerki) w nos wargami, potrzyjcie jego (jej) nos swoim. Poświęcając całą swoją uwagę nosowi drugiej osoby, doczekacie się z pewnością jakiejś reakcji, choćby miało nią być wyłącznie kichnięcie albo wybuch śmiechu.